به گزارش پایگاه اطلاع رسانی نگاه قم نو، یلدا یک سنت باستانی است که در آن قمی ها این شب را فرصتی برای صمیمیت و محبت می پندارند و بر این باور در آیین های خانوادگی ضمن پاسداشت فرهنگ و سنت های دلنشین ایرانی، عشق و دوستی را به یکدیگر هدیه می دهند.

شب یلدا یا شب چله برای ایجاد گرمی و صمیمیت در شب سرد زمستانی نزد خانواده های گسترده ای که به مرور زمان جای خود را به خانواده هسته ای داده ، فرصتی مناسب است.

خانواده در کنار حضور گرم بزرگترها می نشینند و تا سپیده دم انتظار طلوع آفتاب بر پیکره تاریکی شب را می کشند.

آیین شب یلدا در میان مردم قم فرصتی برای رفع کدورت های خانوادگی، تداوم همبستگی عاطفی و نشانه تندرستی، فراوانی و شادکامی است.
مردم قم از دیرباز در شب چله و یلدا با تشکیل محافل گرم و صمیمی در خانه اقوام و بزرگان فامیل این شب سرد و طولانی را به الفت، دوستی، نشاط و خاطره گویی ایام گذشته سپری می کنند.

در قم مردم از چند روز قبل با تهیه بساط شب چله و یلدا خود را برای گذران شب طولانی سال مهیا کرده و در این بین برق شادی و نشاط در چشمان خردسالان و نوجوانان بیشتر از همه موج می زند.

یلدا واژه ای سریانی و به معنای «ولادت» است که در فرهنگ ایران باستان معنای ولادت خورشید (مهر و میترا) را داشته است که نشان شکست ناپذیری می باشد.

ابوریحان بیرونی از آیین روز اول دیماه با عنوان «خرم روز» نام برده که در دستگاه حکومتی و پادشاهی با جاه و جلال برگزار می شده است اما، نامی از یلدا در آثار وی نیست و شاید علت آن این است که خرم روز آیینی تشریفاتی حکومتی بوده در حالی که یلدا در کانون خانوادگی با محبت و صمیمت تا پاسی از شب به صورت غیررسمی برگزار می شده است.

پیشینیان ایران زمین در این شب سفره ای رنگین از انواع خوراکی ها را ضمیمه محافل گرمشان می کردند که هر کدام از این خوردنی ها شامل هندوانه، خربزه، انار، سیب، خرمالو و برگه های خشک سایر میوه ها معنایی نمادین داشته است.